حمیدرضا جلیلی؛ علی حسین زاده دلیر؛ داوود فرسادی زاده
چکیده
چکیده
آب جاری رودخانه‌ها یکی از منابع اصلی تامین، آب مورد نیاز کشاورزی و شرب می‌باشد. یکی از قدیمی‌ترین روش‌های برداشت آب از رودخانه‌ها که هنوز هم بیشترین کاربرد را دارد، استفاده از آبگیر‌های جانبی قائم می‌باشد. در این نوع از آبگیر‌ها، به‌علت عدم تناسب سرعت جریان در دهانه بالادست و پایین‌دست آبگیر، شاهد جدا‌شدگی جریان و در ...
بیشتر
چکیده
آب جاری رودخانه‌ها یکی از منابع اصلی تامین، آب مورد نیاز کشاورزی و شرب می‌باشد. یکی از قدیمی‌ترین روش‌های برداشت آب از رودخانه‌ها که هنوز هم بیشترین کاربرد را دارد، استفاده از آبگیر‌های جانبی قائم می‌باشد. در این نوع از آبگیر‌ها، به‌علت عدم تناسب سرعت جریان در دهانه بالادست و پایین‌دست آبگیر، شاهد جدا‌شدگی جریان و در پی آن رسوب‌گذاری در دهانه بالادست خواهیم بود. در این تحقیق، با استفاده از مدل عددیSSIIM 2.0 حالت هیدرولیکی بهینه آبگیر، بهطوریکه کمترین جدا‌شدگی جریان در دهانه بالادست رخ دهد، تعیین و سپس مشابه همین مدل در مدل فیزیکی به اجرا درآمد. نتایج حاکی از آن بود که مدل هیدرولیکی بهینه در مدل عددی و مدل فیزیکی که بر اساس دادههای رسوبی بهدست آمده است، یکسان میباشند. این مدل بهینه، قوسترکیبی 7 در 63 سانتیمتری در دهانه بالادست آبگیر می‌باشد.
واژههای کلیدی: آبگیر جانبی قائم، جدا‌شدگی جریان، دهانه آبگیر، رسوب‌گذاری، مدل SSIIM 2.0
