ابراهیم شیرمحمدی؛ حسینعلی علیخانی؛ احمد علی پوربابائی؛ حسن اعتصامی
چکیده
استفاده از پتانسیل باکتریهای محرک رشد گیاه (PGPR) در جهت کاهش اثرات تنشهای کمآبی، شوری و کمک به تغذیه بهینه عناصر غذایی (بخصوص فسفر)، راهکاری علمی و سازگار با محیط زیست در جهت افزایش تولید گندم در کشور میباشد. پژوهش حاضر بهصورت گلخانهای با هدف بررسی تأثیر سویههای Bacillus pumilus W72، B. safensis W73وStaphylococcus succinus R12N2 بر تعدادی از ...
بیشتر
استفاده از پتانسیل باکتریهای محرک رشد گیاه (PGPR) در جهت کاهش اثرات تنشهای کمآبی، شوری و کمک به تغذیه بهینه عناصر غذایی (بخصوص فسفر)، راهکاری علمی و سازگار با محیط زیست در جهت افزایش تولید گندم در کشور میباشد. پژوهش حاضر بهصورت گلخانهای با هدف بررسی تأثیر سویههای Bacillus pumilus W72، B. safensis W73وStaphylococcus succinus R12N2 بر تعدادی از صفات کمی و کیفی گندم بهصورت آزمایش فاکتوریل (سه فاکتوره شامل: 2 سطح رطوبتی، 6 سطح کود فسفره و 4 سطح جدایه باکتری) و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار طراحی و اجرا شد. نتایج نشان داد که سطح رطوبتی 80 درصد نسبت به 55 درصد ظرفیت زراعی (FC) باعث افزایش ارتفاع، وزن خشک، نسبت ریشه به اندام هوایی، تعداد خوشه بارور، تعداد دانه، وزن هزار دانه، و غلظت فسفر ریشه، اندام هوایی و دانه شد. همچنین کود سوپر فسفات تریپل در هر سطحی نسبت به شاهد باعث بهبود اغلب صفات اندازهگیری شده گردید؛ ولی تیمار خاک فسفات به تنهایی (بدون تیمار باکتری) فاقد چنین اثری بود. خاک فسفات همراه با تیمار S. succinus R12N2 در هر دو سطح رطوبتی 55 و 80 درصد FC، و نیز B. pumilus W72وB. safensis W73 تنها در سطح رطوبتی80 درصد FC، نسبت به شاهد باعث افزایش غلظت فسفر ریشه، اندام هوایی و دانه شد. در کل برای کشت گندم در شرایط غیر تنش و تنش کمآبی، استفاده از تیمار باکتری S. succinus R12N2 مناسب به نظر میرسد؛ و بررسی کارآیی این سویه در شرایط طبیعی (دیمزارهای گندم) توصیه میشود.
آرش همتی؛ مزدک رساپور؛ حسینعلی علیخانی؛ حمایت عسگری لجایر
چکیده
ویناس ماده‌ای قهوه‌ای رنگ و محصول تولید صنعتی الکل از ملاس‌ها است. ویناس می‌تواند با داشتن مواد آلی و عناصر معدنی زیاد به عنوان مکمل برای افزایش کیفیت کود کمپوست استفاده گردد. این تحقیق با هدف بررسی کاربرد ویناس در سطوح مختلف بر شاخص‌های تولید کمپوست (دما، جمعیت میکروبی، نیتروژن، کربن، نسبت C/N، نیترات، pH و EC) و زمان تولید در در فازهای ...
بیشتر
ویناس ماده‌ای قهوه‌ای رنگ و محصول تولید صنعتی الکل از ملاس‌ها است. ویناس می‌تواند با داشتن مواد آلی و عناصر معدنی زیاد به عنوان مکمل برای افزایش کیفیت کود کمپوست استفاده گردد. این تحقیق با هدف بررسی کاربرد ویناس در سطوح مختلف بر شاخص‌های تولید کمپوست (دما، جمعیت میکروبی، نیتروژن، کربن، نسبت C/N، نیترات، pH و EC) و زمان تولید در در فازهای مختلف (در طی تولید و پس از تولید کمپوست)به مدت پنج ماه در مجتمع بازیافت پسماند شهری آراد کوه (تهران) انجام شد. تولید کمپوست از مواد زائد جامد شهری به روش هوادهی توده ثابت انجام شد. حجم هوادهی در این تحقیق 6/0 لیتر هوا به ازای هر لیتر ماده زائد در دقیقه بود. نتایج نشان داد کمترین زمان رسیدن به دمای ترموفیلیک را تیمار 30 میلی‌لیتر ویناس برای هر کیلوگرم مواد اولیه(C3)و بیشترینراتیمار شاهد(C0)داشت.کاربرد ویناس مقدار نیتروژن کلرا در فاز اول و دوم افزایش داد. تیمار C3 دارای بیشترین و تیمار C0دارای کمترین جمعیت میکروبی بودند. pHو ECتا ماه دوم در تیمارهای C3و 20 میلی‌لیتر ویناس برای هر کیلوگرم مواد اولیه(C2)افزایش و در ماهای سوم تا پنجم کاهش یافت. در فاز دوم در تیمارهای ویناسی افزایش pHو در تیمار C0کاهش pH مشاهده گردید. تیمارC3در فاز اول بیشترین مقدار نیترات را داشت و در فاز دومنیز تیمار C0 بیشترین مقدار نیترات را داشت. در نهایت مشخص شد کهتیمار C3 وC2برای اضافه کردن به بستر پسماندهای آلی مناسب میباشد و این تیمارها مدت تولید کمپوست را تا دو ماه کاهش دادند. فاز دوم به‌دلیل عدم توان افزایش قابل ملاحظة نیتروژن نیتراتی و همچنین افزایش pHدر مقایسه با فاز اول مناسب نبود.
الهام ملک زاده؛ حسینعلی علیخانی؛ غلامرضا ثواقبی؛ مهدی زارعی
چکیده
چکیده
برهم کنش بین قارچ‌های میکوریز آربوسکولار بومی (Glomus mosseae) و غیر بومی (Glomus spp.) مناطق آلوده با باکتریهای مقاوم به کادمیوم و محرک رشد گیاه بومی مناطق آلوده (Bacillus mycoides و Micrococcus roseus) بر رشد، جذب کادمیوم و عناصر غذایی توسط گیاه ذرت (Zea mays L.)، در خاک آلوده به کادمیوم بررسی گردید. با افزایش سطح کادمیوم خاک، وزن خشک اندام هوایی، ریشه، مقدار ...
بیشتر
چکیده
برهم کنش بین قارچ‌های میکوریز آربوسکولار بومی (Glomus mosseae) و غیر بومی (Glomus spp.) مناطق آلوده با باکتریهای مقاوم به کادمیوم و محرک رشد گیاه بومی مناطق آلوده (Bacillus mycoides و Micrococcus roseus) بر رشد، جذب کادمیوم و عناصر غذایی توسط گیاه ذرت (Zea mays L.)، در خاک آلوده به کادمیوم بررسی گردید. با افزایش سطح کادمیوم خاک، وزن خشک اندام هوایی، ریشه، مقدار فسفر و آهن اندام هوایی کاهش و مقدار کادمیوم اندام هوایی و ریشه افزایش یافت. درصد کلنیزاسیون ریشه در سطوح مختلف کادمیوم و در مایه زنی توام با باکتریهای محرک رشد گیاه متفاوت بود. بیشترین وزن خشک اندام هوایی و ریشه، جذب فسفر و آهن به اندام هوایی در غلظت‌های بالای کادمیوم، در تیمار گلوموس موسه بود. در تیمارهای فقط میکوریزی در سطوح 100 و 200 کادمیوم، به ترتیب گیاهان کلنیزه شده با Glomus spp. و گلوموس موسه بیشترین مقدار کادمیوم ریشه را داشتند. در هر دو سطح کادمیوم، مایه زنی توام باکتریهای میکروکوکوس روزئوس و باسیلوس میکودیس با گلوموس موسه به ترتیب منجر به افزایش و کاهش مقدار کادمیوم اندام هوایی در مقایسه با مایه زنی جداگانه گلوموس موسه گردید. این در حالی است که در سطوح 100 و 200، مایه زنی توام باکتریهای محرک رشد گیاه با Glomus spp. به ترتیب منجر به افزایش و کاهش یا عدم تفاوت معنی دار در جذب کادمیوم به اندام هوایی گردید. تیمار مایه زنی توام گلوموس موسه با باکتری میکروکوکوس روزئوس با بیشترین مقدار تجمع کادمیوم در گیاه، موثرترین تیمار در گیاه پالایی و تثبیت کادمیوم شناخته شد.
واژه‌های کلیدی: قارچ میکوریز آربوسکولار، باکتریهای محرک رشد گیاه، گیاه پالایی، کادمیوم، ذرت
حسن اعتصامی؛ حسینعلی علیخانی
چکیده
چکیده
اکنون کاملا محقق شده است که می‌توان در بین سویههای بیشمار از هر گونه ریزوبیومی، سویه هایی را یافت که علاوه بر کارایی بالا در تثبیت N2 ، توان انجام فرایندهای موثر در تحریک رشد گیاه مانند تولید هورمون‌های محرک رشد گیاهی خصوصا اکسین‌های ایندولی همچون IAA را نیز داشته باشند. لذا هدف از این تحقیق تعیین توان تولید IAA توسط سویههای ...
بیشتر
چکیده
اکنون کاملا محقق شده است که می‌توان در بین سویههای بیشمار از هر گونه ریزوبیومی، سویه هایی را یافت که علاوه بر کارایی بالا در تثبیت N2 ، توان انجام فرایندهای موثر در تحریک رشد گیاه مانند تولید هورمون‌های محرک رشد گیاهی خصوصا اکسین‌های ایندولی همچون IAA را نیز داشته باشند. لذا هدف از این تحقیق تعیین توان تولید IAA توسط سویههای ریزوبیومی بومی برخی از خاکهای ایران به دو روش کمی و کیفی میباشد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که باکتریهای ریزوبیومی توانایی تولید هورمون اکسین (IAA) را دارند. بعلاوه اینکه این توانایی در بین گونههای مختلف ریزوبیومی و در سویههای متعلق به هرگونه ریزوبیومی یکسان نیست (p ، Rhizobium leguminosarum bv. viciae با 3-5/2 HD/CD= و Sinorhizobium meliloti با 5/2-2 HD/CD= که در روش کیفی و کمی توان بالایی از نظر تولید IAA داشته اند. همچنین سویههای Mesorhizobium ciceri با 2-5/1 HD/CD= و Bradyrhizobium spp با
5/1-1 HD/CD= در هر دو روش توان پایینی از نظر تولیدIAA داشته اند.
واژه های کلیدی: ریزوبیوم، باکتریهای محرک رشد گیاه، اکسین، ایندول استیک اسید، تریپتوفان
