سیده مریم میرابوالقاسمی؛ مهدی قبادی نیا؛ احمد رضا قاسمی؛ محمدرضا نوری امامزادهایی
چکیده
هدف اساسی مدیریتهای نوین آبیاری برنج، افزایش بهرهوری آب مصرفی و صرفهجویی آب در اراضی شالیزاری میباشد. برای بررسی تاثیر موقعیت سطح ایستابی بر بهرهوری آب در کشت برنج،آزمایشی به صورت کشت گلدانی در قالب طرح آماری کاملا تصادفی در دانشگاه شهرکرد با چهار مدیریت آبیاری، شامل سطحی با کنترل سطح ایستابی در 2 سانتیمتری روی سطح خاک(FI)،زهکشی ...
بیشتر
هدف اساسی مدیریتهای نوین آبیاری برنج، افزایش بهرهوری آب مصرفی و صرفهجویی آب در اراضی شالیزاری میباشد. برای بررسی تاثیر موقعیت سطح ایستابی بر بهرهوری آب در کشت برنج،آزمایشی به صورت کشت گلدانی در قالب طرح آماری کاملا تصادفی در دانشگاه شهرکرد با چهار مدیریت آبیاری، شامل سطحی با کنترل سطح ایستابی در 2 سانتیمتری روی سطح خاک(FI)،زهکشی کنترل شده با کنترل سطح ایستابی در 20 سانتیمتری زیر سطح خاک (CD20) وکنترل سطح ایستابی در 36 سانتیمتری زیر سطح خاک (CD36) و آبیاری تناوبی (AI) انجام گردید. در طول فصل رشد چهار مرتبه نمونهبرداری برای تعیین میزان ماده خشک برگ، ساقه ومیزان آماس نسبی برگ انجام گرفت ودر پایان فصل رشد میزان حجم آب مصرفی و میزان دانه تولیدی اندازهگیری و ثبت گردید. نتایج نشان داد کاهش عملکرد دانه برای تیمارهایAI ,CD36 ,CD20 به ازای هر یک واحد کاهش آب مصرفی به ترتیب به میزان 36/0، 46/0 و 38/0 واحد میباشد. مدیریت آبیاری موجب کاهش معنیدارآماس نسبی در مراحل اول و دوم اندازهگیری در سطح احتمال 5 و در مرحله چهارم درسطح 1 درصد شد. کاهش ماده خشک تولیدی نیز تحت مدیریت آبیاری در مرحله دوم و چهارم در سطح یک درصد و در مرحله سوم در سطح احتمال 5 درصد معنیدار شد. اما کاهش آب مصرفی در تیمارهای AI ,CD36 ,CD20موجب افزایش معنیدار 5 درصدی راندمان مصرف آب مبتنی بر عملکرد و افزایش معنیدار یک درصدی راندمان مصرف آب مبتنی بر زیست توده گردید.