نوع مقاله : مقالات پژوهشی
نویسنده
دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
چکیده
توانایی گیاهان مختلف در رشد و نمو در خاک هایی با فسفر قابل استفاده کم، متفاوت می‌باشد. به عبارت دیگر گیاهان از نظر کارایی استفاده از فسفر در این‌گونه خاکها با هم اختلاف دارند. این توانایی می‌تواند از طریق مقایسه «کارایی جذب فسفر» از خاک توسط گیاه و بررسی عوامل مؤثر در آن مورد ارزیابی قرار گیرد. در این پژوهش کارایی جذب فسفر توسط سه گیاه ذرت، چغندر قند و بادام زمینی با سه سطح فسفر کم، متوسط و زیاد و سه برداشت (دو دوره رشد) در یک طرح کاملاً تصادفی بصورت کشت گلدانی در خاکی با فسفر قابل استفاده کم در اتاق رشد مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج عملکرد نسبی رویشی نشان داد که گیاه چغندر قند نسبت به دو گیاه دیگر کارایی بیشتری در استفاده از فسفر دارد. این توانایی چغندر قند مربوط به کارایی زیاد جذب فسفر بود بطوریکه مقدار جذب فسفر در چغندر قند در تیمار کم فسفر در برداشت سوم 29 میلیگرم فسفر بر گیاه بود که این مقادیر برای ذرت و بادام زمینی به ترتیب 19 و 8/ 0 میلیگرم فسفر بر گیاه بود. کارایی جذب فسفر زیاد چغندر قند در مقایسه با دو گیاه دیگربیشتر مربوط به زیاد بودن جریان به درون یا اینفلاکس فسفر درخاک بود. مقدار جریان به درون فسفر در گیاه چغندر قند در تیمار کم فسفر در دوره اولیه رشد حدود 4 و 22 بار بیشتر از آن به ترتیب برای ذرت و بادام زمینی بود. بعنوان یک نتیجه گیری کلی می‌توان گفت که رشد و نمو خوب گیاه چغندر قند در تیمار کم فسفر به علت زیاد بودن کارایی جذب فسفر توسط این گیاه بود و این کارایی جذب فسفر زیاد با زیاد بودن جریان به درون فسفر قابل توجیه است.
واژه‌های کلیدی: کارایی جذب فسفر، جریان به درون فسفر، چغندرقندر، ذرت، بادام زمینی
عنوان مقاله [English]
Phosphorus uptake efficiency in corn, sugar beet and groundnut
نویسنده [English]
- R. Khorassani
College of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad
چکیده [English]
Abstract
Plant species differ in their ability to grow at low available P soils in other words, plant species differ in P use efficiency at low P supply. This ability can be investigated by comparing P uptake efficiency of plants and relative effective factors. A pot experiment was carried out in the growth chamber and sugar beet, maize and groundnut were grown in a low available P soil in a completely randomized design with three P fertilizer levels of low, medium and high. Three harvests were performed at two different growth periods. The results showed that at low P supply, sugar beet was the most efficient plant among three species as it showed the highest relative yield. The higher P use efficiency of sugar beet was due to a higher P uptake efficiency. Phosphorus uptake for sugar beet was 29 mg P plant-1 while those for maize and groundnut were 19 and 0.8 mg P plant-1, respectively. The main reason for higher P uptake efficiency of sugar beet was its higher P influx as compared to maize and groundnut. Under low P supply during the first growing period, P influx of sugar beet was higher than that of maize and groundnut by factor 4 and 22, respectively. Finally, the higher P use efficiency of sugar beet was due to a higher P uptake efficiency which in turn was due to a high P influx.
Keywords: Phosphorus efficiency, Phosphorus influx, Sugar beet, Corn, Groundnut
)
ارسال نظر در مورد این مقاله