نوع مقاله : مقالات پژوهشی
نویسندگان
دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
چکیده
با توجه به نامناسب بودن پراکندگی زمانی و مکانی ریزش های جوی در ایران و پایین بودن راندمان آبیاری درکشاورزی، آب به عنوان محدود کننده ترین عامل تولید در کشاورزی مطرح می باشد. در مقاله حاضر الگوی کشت فعلی دشت مشهد-چناران مورد بررسی قرار گرفته و با جمع آوری داده های مربوط به سال 1388، با هدف کاهش مصرف آب، الگوی کشت بهینه و تقریباً بهینه تعیین شد. جهت دست یابی به این هدف از برنامه ریزی خطی و برنامه ریزی ایجاد گزینه ها استفاده شد. نتایج برنامه ریزی خطی نشان داد در الگوی کشت بهینه، علیرغم به کارگیری تمام سطح زیر کشت موجود و کسب بازده برنامه ای مشابه الگوی فعلی، میزان مصرف آب کاهش یافته است که ناشی از ترکیب جدید محصولات در نظام تولید می باشد. همچنین در حالت بهینه سطح زیرکشت محصولاتی چون چغندرقند، حبوبات و آفتابگردان به دلیل مصرف بالای آب و داشتن بازده برنامه ای کمتر، از الگوی کشت حذف شدند. الگوهای تقریباً بهینه حاصل از برنامه ریزی ایجاد گزینه ها نشان دادند حتی با افزایش 5 و 7 درصد در مقدار آب مصرفی نسبت به حالت بهینه، تنها حداکثر 5/1 درصد بازده برنامه ای افزایش یافته است که به لحاظ اهمیّت تداوم استفاده از منابع آب و حفاظت از این منبع با ارزش چنین برداشت اضافی توصیه نمی شود. با توجه به نتایج، به کارگیری الگو های بهینه سازی در تدوین الگوی کشت در دشت توصیه می شود.
واژه های کلیدی: الگوی کشت بهینه، مدیریت منابع آب، برنامه ریزی خطی، برنامه ریزی ایجاد گزینه ها، دشت مشهد-چناران
عنوان مقاله [English]
Determining The Optimum Cropping Pattern In Same Direction With Water Resources Management Of Mashhad-CHenaran Plain
نویسندگان [English]
- N. Majidi
- A. Alizadeh
- M. Ghorbani
Department of Water Engineering, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad
چکیده [English]
Abstract
In refrence to un appropriate time and place dispersal of precipitation in Iran and having low efficiency in agriculture, water as the most limitative factor in agriculture is discussing. In this study, the existing pattern of Mashhad-CHenaran plain is considering and with gathering data related to 1388, with target of decrease in water consuming, optimum and nearly optimum cropping pattern was determined. In order to reach to this target, we used linear programming and modeling to generate alternatives. Related result which were reached from linear programming showed that use of all under cropping area and also reaching gross margin like existing pattern, the amount of water consuming had been decreased which is resulted from new compound of yields in production system. Also in the optimal state surface of products such as sugar beet, beans and sunflower due to high water consumption and having lower gross margin were removed from the cropping pattern. Also nearly optimum pattern showed that even an increase of 5% and 7% in amount of consuming water rather than optimum position, only at most 1.5% gross margin had been increased, that because of importance using continuous of water resource and protection of this worthful resource, so extra utilization doesn’t recommend. In refrence to result, using making optimum patterns in codifying cropping pattern in plain are recommended.
Keywords: Optimal Cropping Pattern, Water Resources Management, Lineare programming, Nearly optimal programming
)
ارسال نظر در مورد این مقاله