ولی فیضی اصل
چکیده
حاصلخیزی خاک و مدیریت عناصر غذایی یکی از مهمترین عواملی است که بهصورت مستقیم عملکرد و کیفیت محصول را تحت تاثیر قرار میدهد. درک صحیح از وضعیت حاصلخیزی خاک و مصرف بهینه عناصر غذایی بهعنوان کلید موفقیت تولید محصولات کشاورزی محسوب میشود. بهمنظور ارزیابی وضعیت حاصلخیزی خاک در دیمزارهای شمالغرب کشور تعداد 674 نمونه خاک از ...
بیشتر
حاصلخیزی خاک و مدیریت عناصر غذایی یکی از مهمترین عواملی است که بهصورت مستقیم عملکرد و کیفیت محصول را تحت تاثیر قرار میدهد. درک صحیح از وضعیت حاصلخیزی خاک و مصرف بهینه عناصر غذایی بهعنوان کلید موفقیت تولید محصولات کشاورزی محسوب میشود. بهمنظور ارزیابی وضعیت حاصلخیزی خاک در دیمزارهای شمالغرب کشور تعداد 674 نمونه خاک از استانهای آذربایجانشرقی، آذربایجانغربی، کردستان و کرمانشاه از عمق 25-0 سانتیمتری تهیه شد. در این نمونهها بافت خاک، کربنات کلسیم معادل، کربن آلی، نیتروژن کل، pH، EC، فسفر، پتاسیم، آهن، منگنز، روی و مس قابل جذب اندازهگیری شد. تفسیر دادهها با استفاده از شاخص عناصر غذایی (NIV) بر مبنای دو روش کلاسبندی گومز (19) و مرسوم انجام گرفت. نتایج نشان داد، روش گومز (19) نمیتواند وضعیت عمومی ویژگیهای خاک را در یک جامعه به دلیل میل به مرکزیت دادهها (وضعیت بهینه) ارزیابی نماید. در محاسبه شاخص NIV، روش مرسوم در اغلب موارد به دلیل انطباق بیشتر با واقعیات موجود در دیمزارها بهتر از روش گومز (19) بود. بر خلاف تصور شوری و آهک به عنوان مشکل جدی در دیمزارها محسوب نمیشود، اما با افزایش میزان آهک، میزان فسفر، پتاسیم، آهن، منگنز، روی و مس به طور معنیداری کاهش یافت. وضعیت مادهآلی در آذربایجانغربی و شرقی، نیتروژن کل در آذربایجاشرقی، فسفر آذربایجانغربی و کردستان، آهن آذربایجانغربی و کردستان، منگنز آذربایجانغربی، روی آذربایجانشرقی و مس آذربایجانغربی و شرقی کم ارزیابی شد. بنابراین بهمنظور بهبود کمی و کیفی تولید در شرایط دیم علاوه بر عناصر نیتروژن و فسفر باید به وضعیت عناصر کم مصرف نیز توجه شود.
