حسین دهقانی سانیج؛ الهه کنعانی؛ سمیرا اخوان
چکیده
جداسازی تبخیر- تعرق به منظور شناخت و تعیین دقیق سهم هر یک از اجزای تبخیر- تعرق دارای اهمیت زیادی است و اساس بسیاری از طرحهای مدیریت و برنامهریزی منابع آب میباشد. پژوهش حاضر به منظور مقایسه تبخیر- تعرق ذرت و اجزای آن تحت دو سیستم آبیاری قطرهای سطحی و زیرسطحی در مزرعه الگوی معاونت آب و خاک وزارت جهاد کشاورزی واقع در کرج اجرا شد. نتایج ...
بیشتر
جداسازی تبخیر- تعرق به منظور شناخت و تعیین دقیق سهم هر یک از اجزای تبخیر- تعرق دارای اهمیت زیادی است و اساس بسیاری از طرحهای مدیریت و برنامهریزی منابع آب میباشد. پژوهش حاضر به منظور مقایسه تبخیر- تعرق ذرت و اجزای آن تحت دو سیستم آبیاری قطرهای سطحی و زیرسطحی در مزرعه الگوی معاونت آب و خاک وزارت جهاد کشاورزی واقع در کرج اجرا شد. نتایج نشان داد که مقدار ETc ذرت در سیستم آبیاری قطرهای سطحی و زیرسطحی به ترتیب 09/377 و 92/371 میلیمتر بدست آمد که از این مقدار سهم اجزای تعرق گیاهی و تبخیر از سطح خاک در سیستم قطرهای سطحی به ترتیب 81/200 و 02/176 و در سیستم قطرهای زیرسطحی 04/213 و 81/158میلیمتر بدست آمد. همچنین مقدار تبخیر از سطح خاک در دورههای اولیه، توسعه و میانی به ترتیب برابر 65، 83/58 و 98/34 میلیمتر برای سیستم قطرهای زیرسطحی و 02/73، 73/65 32/37 میلیمتر برای سیستم قطرهای سطحی حاصل شد. کل مقدار تعرق گیاهی در دورههای اولیه، توسعه و میانی به ترتیب برابر 78/12، 31/81 و 95/118 میلیمتر برای سیستم قطرهای زیرسطحی و برای سیستم قطرهای سطحی 88/5، 82/76 و 21/118 میلیمتر بوده است. نتایج نشان داد که سیستم آبیاری قطرهای زیرسطحی نسبت به سیستم قطرهای سطحی دارای تلفات تبخیر از سطح خاک کمتر و همچنین دارای میزان تعرق گیاهی بیشتری در طول فصل رشد ذرت میباشد که این میتواند در افزایش عملکرد گیاه ذرت نقش مهمی را ایفا کند. در این پژوهش روش آبیاری قطرهای زیرسطحی ذرت به ترتیب با عملکرد خشک و تر 53/26 و 64/76 تن بر هکتار عملکرد بهتری را نسبت به سیستم قطرهای سطحی به خود اختصاص داد.