میلاد هاتفی؛ سیدحمیدرضا صادقی؛ رضا عرفانزاده؛ مرتضی بهزادفر
چکیده
یکی از فرآیندهای تأثیرگذار بر تولید رواناب، چرخه انجماد-ذوب است که بررسی آن با توجه به شرایط توپوگرافی و اقلیمی خاص کشور برای مهار اثرات منفی آن اجتنابناپذیر می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیرپذیری رواناب تولیدی از اثر پوشش گیاهی در کرتهای آزمایشی کوچک و تحت یک چرخه انجماد-ذوب و در شرایط شبیهسازی باران انجام پذیرفت. برای ...
بیشتر
یکی از فرآیندهای تأثیرگذار بر تولید رواناب، چرخه انجماد-ذوب است که بررسی آن با توجه به شرایط توپوگرافی و اقلیمی خاص کشور برای مهار اثرات منفی آن اجتنابناپذیر می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیرپذیری رواناب تولیدی از اثر پوشش گیاهی در کرتهای آزمایشی کوچک و تحت یک چرخه انجماد-ذوب و در شرایط شبیهسازی باران انجام پذیرفت. برای شبیهسازی شرایط منطقه بدرانلو واقع در 10 کیلومتری غرب شهرستان بجنورد، با شیب عمومی 20 درصد، چرخهای شامل سه روز انجماد و دو روز ذوب و یک واقعه باران با شدت 72 میلیمتر بر ساعت و دوام 30 دقیقه در سه تیمار پوشش گیاهی منطقه مادری خاک صورت پذیرفت. آزمایشهای مربوطه در سه تکرار و در مقایسه با کرتهای آزمایشی شاهد پس از رویاندن دو گونه گندمی و یک گونه علفی در اتاقکهای رشد تا تکمیل نسبی مراحل فنولوژیک و در معرض قرار دادن آنها در شرایط انجماد-ذوب انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که تیمار گونههای Medicago sativa، Agropyron trichophorum و Lolium prenne به‌ترتیب 9/2، 7/2 و 6/67 درصد حجم رواناب را نسبت به تیمار شاهد کاهش (05/0>P) دادند. طبق مشاهدات، قسمت عمده ریشه در دو گونه گندمی A. trichophorum و L. prenne برخلاف گونه پهن‌برگ M. Sativa بهصورت سطحی بوده و احتمالاً سبب چسبندگی بیشتر ذرات خاکدانه و اصلاح ساختمان خاک سطحی شده و در نتیجه میزان تولید حجم رواناب کاهش داشته است. همچنین نتایج بهدست آمده بر نقش حفظ و یا احیاء پوشش گیاهی بومی منطقه مادری خاک در مدیریت رواناب تأکید دارد.
