حمید زارع ابیانه؛ فرزانه حیدری؛ غلامرضا حیدری؛ مهدی جوزی
چکیده
در این پژوهش گلدانی، اثر سه سطح صفر (A0)، سه (A1) و پنج گرم (A2) سوپرجاذب اکوازورب در هر کیلوگرم خاک، سه سطح 70 (W1)، 85 (W2) و 100 (W3) درصد نیاز آبیاری و دو سطح 75 (F1) و 100 (F2) درصد نیاز کود نیتروژنی بر برخی صفات گیاه فلفل دلمه بررسی شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 18 تیمار و سه تکرار انجام یافت. نتایج بیان‌گر معنی‌داری ...
بیشتر
در این پژوهش گلدانی، اثر سه سطح صفر (A0)، سه (A1) و پنج گرم (A2) سوپرجاذب اکوازورب در هر کیلوگرم خاک، سه سطح 70 (W1)، 85 (W2) و 100 (W3) درصد نیاز آبیاری و دو سطح 75 (F1) و 100 (F2) درصد نیاز کود نیتروژنی بر برخی صفات گیاه فلفل دلمه بررسی شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 18 تیمار و سه تکرار انجام یافت. نتایج بیان‌گر معنی‌داری اثر تیمارهای سوپرجاذب و آبیاری بر تمامی مولفه‌ها به‌جز قطر ساقه بود. در بین تیمارهای سوپرجاذب، بیشترین مقادیر عملکرد میوه با 2/666 گرم و بهره‌وری آب 36/12 کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار A2 به‌دست آمد. در بین تیمارهای آبیاری نیز بیشترین مقادیر عملکردهای ذکر شده به‌ترتیب با 81/621 گرم در تیمار W3 و 57/10 کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار W1 به‌دست آمد. اثر تیمارهای کودی نیز بر وزن اندام هوایی، ریشه و عملکرد میوه معنی‌دار شد. بیشترین عملکرد میوه به مقدار 70/638 گرم در تیمار F2 به‌دست آمد. اثر متقابل دو متغیر آب با سوپرجاذب نیز با تاثیر بر مولفه‌های وزن تر و خشک اندام هوایی و زیرزمینی و بر عملکرد و بهره‌وری آب، سبب حصول بیشترین مقادیر عملکرد میوه (65/916 گرم) و بهره‌وری (55/14 کیلوگرم بر مترمکعب) در تیمار A2W3 شد. اثرات متقابل سوپرجاذب و کود نشان دادکه بیشترین مقدار عملکرد و بهره‌وری آب معادل 51/670 گرم و 44/12 کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار A2F2 به‌دست آمد. اثرات متقابل آب و کود نیز نشان دادکه بیشترین مقدار عملکرد و بهره‌وری آب معادل 59/625 گرم در تیمار W3F2 و 32/12 کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار W1F2 به‌دست آمد. اثر متقابل سه متغیر سوپرجاذب، آب و کود بر کلیه صفات مورد بررسی غیرمعنی‌دار شد.
خسرو محمدی؛ غلامرضا حیدری؛ محسن جواهری؛ مجید آقاعلیخانی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر روش‌های مختلف کوددهی و خاک‌ورزی بر توده زنده میکروبی، فعالیت آنزیمی خاک و صفات زراعی آفتابگردان، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار، در شهرستان سنندج اجرا گردید. روش‌های خاک‌ورزی شامل خاک‌ورزی متداول (T1)، خاک‌ورزی حداقل (T2) و سیستم بدون خاک‌ورزی (T3) به عنوان عامل اصلی و ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر روش‌های مختلف کوددهی و خاک‌ورزی بر توده زنده میکروبی، فعالیت آنزیمی خاک و صفات زراعی آفتابگردان، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار، در شهرستان سنندج اجرا گردید. روش‌های خاک‌ورزی شامل خاک‌ورزی متداول (T1)، خاک‌ورزی حداقل (T2) و سیستم بدون خاک‌ورزی (T3) به عنوان عامل اصلی و روش‌های کوددهی شامل کاربرد 15 تن کود دامی در هکتار (N1)، 10 تن کمپوست زباله شهری در هکتار (N2)، کود شیمیایی شامل 75 کیلوگرم سوپر فسفات تریپل + 150 کیلوگرم اوره و 50 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار (N3)، 5 تن کمپوست زباله شهری + 10 تن کود دامی (N4)، 5 تن کمپوست زباله شهری + 10 تن کود دامی + 25 کیلوگرم سوپر فسفات تریپل + 75 کیلوگرم اوره + 25 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار (N5) و تیمار شاهد (N6)، به عنوان سطوح عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد بیشترین تعداد باکتری (106× 1/109) در هر گرم خاک خشک، در سیستم بدون خاک‌ورزی وجود داشت. همچنین کاربرد همزمان کود دامی و کمپوست، تعداد باکتری و فعالیت آنزیم‌های اوره‌آز، فسفاتاز، کاتالاز و سلولاز را افزایش داد. کود شیمیایی نیز به طور معنی‌داری فعالیت کلیه آنزیم‌های مورد مطالعه را کاهش داد. فعالیت فسفاتاز اسیدی (51 درصد)، قلیایی (27 درصد) و سلولاز (83 درصد) در تیمار بدون خاک‌ورزی افزایش آماری معنی‌داری نسبت به سیستم خاک‌ورزی متداول داشت. بالاترین عملکرد دانه و روغن در تیمار N5تولید گردید. خاک‌ورزی حداقل نیز بیشترین عملکرد دانه (3201 کیلوگرم در هکتار) را به همراه داشت
