طاهره رئیسی؛ بیژن مرادی؛ بهروز گلعین
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر مکش آب خاک، همراه با پتاسیم بر عملکرد، برخی ویژگیهای بیوشیمیایی و رشد رویشی درختان پرتقال تامسونناول روی پایه سیتروملو اجرا شد. بدینمنظور، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک کاملاً تصادفی به مدت دو سال در باغ پرتقال اجرا شد. فاکتورها شامل: انجام آبیاری در مکشهای رطوبتی خاک 20، 40، 60 کیلو پاسکال ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر مکش آب خاک، همراه با پتاسیم بر عملکرد، برخی ویژگیهای بیوشیمیایی و رشد رویشی درختان پرتقال تامسونناول روی پایه سیتروملو اجرا شد. بدینمنظور، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک کاملاً تصادفی به مدت دو سال در باغ پرتقال اجرا شد. فاکتورها شامل: انجام آبیاری در مکشهای رطوبتی خاک 20، 40، 60 کیلو پاسکال (بر اساس مکش تانسیومتر) و یک تیمار بدون آبیاری؛ و کاربرد کود پتاسیم در دو سطح 50 و 100 گرم پتاسیم ضرب در سن درخت در نظر گرفته شد. سپس، در دو سال آخر آزمایش عملکرد، پتاسیم قابل استفاده و قطر تاج درختان و در سال آخر آزمایش، مقدار پرولین، نشت یونی و هدایت الکتریکی خاک اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که مقدار قطر تاج درختان با انجام آبیاری افزایش (05/0P<) یافت. همچنین، نتایج سال آخر پژوهش نشان داد که در سطح اول پتاسیم بین مقدار عملکرد در تیمارهای آبیاری 20، 40 و 60 کیلوپاسکال تفاوت معنیداری (05/0P<) مشاهده نشد. علاوهبراین، اثر پتاسیم بر عملکرد به مکش آب خاک بستگی داشت. همچنین، با افزایش مکش رطوبتی خاک در زمان آبیاری مقدار پرولین، نشت یونی، پتاسیم قابلاستفاده و قابلیت هدایت الکتریکی افزایش معنیداری داشتند. بهطور کلی، باتوجه به نتایج عملکرد و نیز با در نظر گرفتن محدویت منابع آبی میتوان پیشنهاد کرد که در مناطق با اقلیم و خاک مشابه با منطقه مور مطالعه، بهترین زمان آبیاری درختان پرتقال تامسونناول موقعی است که تانسیومتر مکش 60 کیلوپاسکال (ضریب تخلیه 52 درصد) را نشان دهد. علاوه براین، بهینهترین مقدار پتاسیم جهت کوددهی این درختان در شرایط ذکر شده، معادل 50 گرم پتاسیم ضرب در سن درخت میباشد.