احمد نظامی؛ مریم جانعلی زاده قزوینی؛ طیبه خیرخواه؛ مرتضی گلدانی؛ کمال حاج محمدنیا قالی باف
چکیده
به منظور ارزیابی تحمل به سرمای نعناع فلفلی آزمایشی بصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط کنترل شده انجام شد. برای این منظور نمونههایی از استولون و ریزوم گیاه بصورت ماهانه (از آذر 1389 تا فروردین 1390) از مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد برداشت شده و پس از انتقال به آزمایشگاه، در فریزر ترموگرادیان ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تحمل به سرمای نعناع فلفلی آزمایشی بصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط کنترل شده انجام شد. برای این منظور نمونههایی از استولون و ریزوم گیاه بصورت ماهانه (از آذر 1389 تا فروردین 1390) از مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد برداشت شده و پس از انتقال به آزمایشگاه، در فریزر ترموگرادیان در معرض دماهای پایین (از صفر تا 20- درجه سانتیگراد با فواصل 4 درجه سانتیگراد) قرار گرفتند. برای تعیین پایداری غشای پلاسمایی، درصد نشت الکترولیتها اندازهگیری شد و سپس دمای 50 درصد کشندگی گیاهان بر اساس درصد نشت الکترولیتها (LT50el) محاسبه شد. نتایج نشان داد که با کاهش دما درصد نشت الکترولیتها از هر دو اندام افزایش یافت، بطوریکه درصد نشت مواد در دمای 20- درجه سانتیگراد 50 درصد بیشتر از تیمار شاهد (دمای صفر درجه سانتیگراد) بود. بیشترین درصد نشت الکترولیتها در استولون در دمای 20- درجه سانتیگراد در ماه فروردین و کمترین آن در همین اندام در دمای 4- درجه سانتیگراد و در آذر ماه ثبت شد. گستره LT50el برای استولونها بسته به تاریخ نمونه برداری بین 4/8- تا 5/14- درجه سانتیگراد و در ریزومها بین 8/8- تا 9/13- درجه سانتیگراد متغیر بود. بر اساس شاخصهای درصد نشت الکترولیتها و LT50el، به نظر میرسد که نعناع فلفلی توانایی تحمل به یخزدگی تا دمای 14- درجه سانتیگراد را طی ماههای سرد سال دارد.
فریده سادات حسینی؛ احمد نظامی؛ مهدی پارسا؛ کمال حاج محمدنیا قالی باف
چکیده
چکیده
آبیاری تکمیلی در اغلب مناطق ایران، جهت تولید مناسب محصولات زراعی ضروری میباشد. لذا به منظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم عدس (Lens culinaris Medik.)، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت اسپلیت بلوک در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. در این آزمایش، آبیاری ...
بیشتر
چکیده
آبیاری تکمیلی در اغلب مناطق ایران، جهت تولید مناسب محصولات زراعی ضروری میباشد. لذا به منظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم عدس (Lens culinaris Medik.)، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت اسپلیت بلوک در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. در این آزمایش، آبیاری به عنوان فاکتور اصلی شامل شش سطح (آبیاری در تمام مراحل فنولوژی گیاه، انجام یک بار آبیاری در هر کدام از مراحل شاخهدهی، گلدهی، غلافدهی، پر شدن دانهها و بدون آبیاری طی فصل رشد) و ارقام عدس (رباط، کالپوش و گچساران) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که آبیاری تکمیلی سبب بهبود معنیدار تعداد غلاف در بوته، وزن 100 دانه، عملکرد اقتصادی و عملکرد بیولوژیک شد. به طوری که تیمار آبیاری تکمیلی در مرحله گلدهی پس از تیمار آبیاری کامل، بالاترین مقدار این صفات (به استثنای وزن 100 دانه) را داشت. وزن 100 دانه در تیمارهای آبیاری در مرحله غلافدهی و پر شدن دانه نسبت به آبیاری در مرحله گلدهی افزایش معنیداری داشت. در تیمار بدون آبیاری، رقم گچساران بیشترین عملکرد را تولید کرد. آبیاری در مرحله گلدهی بیشترین عملکرد را در بین سطوح آبیاری تکمیلی داشت، بهطوریکه این افزایش عملکرد در ارقام رباط، کالپوش و گچساران به ترتیب 60، 60 و 39 درصد نسبت به تیمار بدون آبیاری بود. با توجه به نتایج فوق، انجام یک نوبت آبیاری تکمیلی در مرحله گلدهی در افزایش تعداد غلاف و عملکرد عدس مؤثرتر بوده است.
واژه های کلیدی: آبیاری، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، عدس