رضا سجادی فر؛ جواد احدیان
چکیده
در این پژوهش ضریب انتشار آلاینده چگال، تحت جت هیدرولیکی در سیال پیرامون آب زلال و در حالت محیط پذیرنده‌ی کم عمق و عمیق به صورت آزمایشگاهی بررسی گردید. پارامترهای مورد بررسی شامل، دبی تزریق، غلظت سیال آلاینده، قطر و همچنین زاویه همگرایی نازل جت و محیط پذیرنده‌ی کم عمق و عمیق می‌باشد. آزمایش‌های این تحقیق در یک فلوم آزمایشگاهی برنامه‌ریزی ...
بیشتر
در این پژوهش ضریب انتشار آلاینده چگال، تحت جت هیدرولیکی در سیال پیرامون آب زلال و در حالت محیط پذیرنده‌ی کم عمق و عمیق به صورت آزمایشگاهی بررسی گردید. پارامترهای مورد بررسی شامل، دبی تزریق، غلظت سیال آلاینده، قطر و همچنین زاویه همگرایی نازل جت و محیط پذیرنده‌ی کم عمق و عمیق می‌باشد. آزمایش‌های این تحقیق در یک فلوم آزمایشگاهی برنامه‌ریزی و انجام گردید. نتایج آزمایش‌ها نشان داد، که ضریب انتشار تابعی از غلظت آلاینده و عمق محیط پذیرنده می‌باشد؛ به‌طوری که با افزایش غلظت، در محیط پذیرنده‌ی عمیق ضریب انتشار افزایش می‌یابد؛ از طرفی در محیط پذیرنده‌ی عمیق مشخص شد که افزایش عدد فرود چگال تا حدود 30 باعث کاهش ضریب انتشار می‌گردد و سپس ضریب به مقدار ثابت حدود 1/0 میل می‌نماید. همچنین نتایج نشان داد که در محیط پذیرنده‌ی کم‌عمق، مرزهای حرکتی به صورت غیرخطی با معادله‌ی درجه‌ی دوم توسعه می‌یابند. در این حالت حداکثر ضریب انتشار برابر با 28/0 و حداقل آن برابر با 095/0 بدست آمد. مقایسه نتایج در محیط کم عمق نشان داد که در یک عمق نسبی ثابت، با افزایش عدد فرود چگال از حدود 52 به 120 مقدار ضریب انتشار تا 7/2 برابر کاهش می‌یابد. این در حالی است که برای یک عدد فرود چگال ثابت، به طور متوسط با افزایش عمق نسبی از 5 به 15 مقدار ضریب انتشار در حدود 5/16 درصد افزایش می‌یابد.
سعید صمدیان فرد؛ رضا دلیرحسن نیا
چکیده
منابع آب شیرین قابل استحصال با محدودیت جدی مواجه است، بنابراین پیش‌بینی هرچه دقیق‌تر جریان رودخانه در تحلیل بسیاری از پدیده‌های خشکسالی و سیلاب، آبگیری از رودخانه‌ها و سایر مسائل مرتبط از اهمیت بالایی برخوردار بوده و از ارکان اساسی برنامه‌ریزی و مدیریت منابع آب‌های سطحی می باشد. از این‌رو متخصصان همواره برای تخمین صحیح دبی رودخانه ...
بیشتر
منابع آب شیرین قابل استحصال با محدودیت جدی مواجه است، بنابراین پیش‌بینی هرچه دقیق‌تر جریان رودخانه در تحلیل بسیاری از پدیده‌های خشکسالی و سیلاب، آبگیری از رودخانه‌ها و سایر مسائل مرتبط از اهمیت بالایی برخوردار بوده و از ارکان اساسی برنامه‌ریزی و مدیریت منابع آب‌های سطحی می باشد. از این‌رو متخصصان همواره برای تخمین صحیح دبی رودخانه و اصلاح روش‌های موجود تلاش می‌نمایند. در این راستا و در تحقیق حاضر، از روش‌های هوشمند برنامه‌ریزی ژنتیک و مدل درختی M5 برای مدل‌سازی و پیش‌بینی جریان رودخانه شهرچای در حوضه آبریز دریاچه ارومیه استفاده شده است. بدین منظور، داده‌های میانگین ماهانه دبی رودخانه شهرچای در ایستگاه بند در بازه زمانی بین سال‌های 1330 الی 1390 برای واسنجی و صحت‌سنجی روش‌های مذکور مورد استفاده قرار گرفته و دقت این روش‌ها با استفاده از پارامترهای آماری جذر میانگین مربعات خطا، میانگین خطای مطلق و ضریب همبستگی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان دادند که روش برنامه ریزی ژنتیک با دارا بودن خطای 3094/3 و مدل درختی M5 با خطای 5514/3 در حالت استفاده از حافظه‌های دبی یک، دو و سه ماه قبل (Qt-1, Qt-2, Qt-3) با داشتن کمترین مقدار خطا، عملکرد مناسبی در پیش‌بینی جریان رودخانه داشته اند. در نهایت روش برنامه ریزی ژنتیک در حالت استفاده از توابع ریاضی متشکل از چهار عملی اصلی، لگاریتم و توان و با در نظر گرفتن پارامترهای ورودی Qt-1,Qt-2,Qt-3 و دارا بودن بهترین عملکرد، به‌عنوان روشی مناسب برای پیش‌بینی جریان رودخانه پیشنهاد گردید.
هادی ناوه؛ کیوان خلیلی؛ محمد تقی اعلمی؛ جواد بهمنش
چکیده
یکی از ابزار های مهم در مدل سازی و پیش بینی فرآیند های هیدرولوژیکی استفاده از مدل سازی و تحلیل سری های زمانی است. سری های تولید شده جریان رودخانه با استفاده از مدل های سری زمانی در مطالعات مختلفی نظیر خشکسالی، سیلاب، طراحی سیستم های مخازن و اهداف فراوان دیگر قابل استفاده می باشد. با توجه به این که فرآیند جریان رودخانه می تواند در مقیاس ...
بیشتر
یکی از ابزار های مهم در مدل سازی و پیش بینی فرآیند های هیدرولوژیکی استفاده از مدل سازی و تحلیل سری های زمانی است. سری های تولید شده جریان رودخانه با استفاده از مدل های سری زمانی در مطالعات مختلفی نظیر خشکسالی، سیلاب، طراحی سیستم های مخازن و اهداف فراوان دیگر قابل استفاده می باشد. با توجه به این که فرآیند جریان رودخانه می تواند در مقیاس های مختلف زمانی و مکانی غیرخطی باشد، استفاده از مدل های غیرخطی سری های زمانی بسیار مفید خواهد بود. هدف از این تحقیق، به کار گیری مدل سری زمانی غیر خطی بی لینیر در پیش بینی جریان رودخانه بوده که بدین منظور از داده های 31 و 39 ساله دبی جریان ماهانه دو رودخانه ، به ترتیب شهر چای و باراندوزچای ارومیه واقع در استان آذربایجان غربی استفاده شده است. که مساحت حوضه آبریز باراندوزچای و شهرچای به ترتیب 1203 و 636 کیلومترمربع می باشد. نتایج این تحقیق نشان داد که در دو رودخانه مورد مطالعه مدل غیر خطی بی لینیر، به دلیل خطای کمتر نسبت به مدلهای خطی ARMA کارآیی بهتری داشته است. اما خطای مدل دو-خطی برازش شده برای رودخانه باراندوزچای برابر 605/1 و رودخانه شهرچای معادل 920/1 بوده که علت کم بودن خطای مدل رودخانه باراندوزچای ممکن است طولانی بودن دوره آماری این ایستگاه و یا تغذیه این رودخانه از چشمه ها و منابع آب های زیرزمینی باشد.
