علوم خاک
نقشینه یاری نیلاوره؛ علی بهشتی آل آقا؛ مهین کرمی؛ مرضیه صادقی
چکیده
آلودگی خاک با هیدروکربن‌های نفتی یک مشکل زیست‌محیطی مهم است. روش‌های فیزیکی و شیمیایی متعددی برای مقابله با آلودگی‌های نفتی در خاک وجود دارد. گیاه‌پالایی یک فناوری نسبتاً نوین پالایش خاک‌های آلوده است که در آن از گیاهان مقاوم و مناسب جهت حذف یا کاهش غلظت آلاینده‌ها از محیط‌زیست استفاده می‌شود. در این پژوهش، خاک آلوده به هیدروکربن‌های ...
بیشتر
آلودگی خاک با هیدروکربن‌های نفتی یک مشکل زیست‌محیطی مهم است. روش‌های فیزیکی و شیمیایی متعددی برای مقابله با آلودگی‌های نفتی در خاک وجود دارد. گیاه‌پالایی یک فناوری نسبتاً نوین پالایش خاک‌های آلوده است که در آن از گیاهان مقاوم و مناسب جهت حذف یا کاهش غلظت آلاینده‌ها از محیط‌زیست استفاده می‌شود. در این پژوهش، خاک آلوده به هیدروکربن‌های نفتی از اطراف چاه‌های استخراج نفت غرب استان کرمانشاه برداشت شد. محل نمونه-برداری خاک غیر آلوده کمترین فاصله را با محل نمونه‌برداری خاک آلوده داشت. پس از تعیین مقدار کل هیدروکربن‌های نفتی در خاک‌های آلوده، خاک‌های آلوده با خاک غیر آلوده در 4 نسبت وزنی مختلف (صفر، 10، 25 و 35 درصد آلودگی) با یکدیگر مخلوط شدند. سپس بذر 6 گیاه مختلف (جو، چمن، یونجه، شاهدانه، گاودانه و کاملینا) در 3 تکرار در گلدان‌ها کشت شدند. پس از اتمام دوره کشت، گیاهان برداشت و برخی ویژگی‌های فیزیولوژیک گیاهان و همچنین درصد کاهش هیدروکربن‌های نفتی در خاک اندازه‌گیری شدند. به‌طورکلی رشد اکثر گیاهان روند کاهشی متناسب با افزایش میزان آلودگی خاک از خود نشان داد، اما این کاهش رشد در گیاهان مختلف، متفاوت بود. گیاه کاملینا اگرچه قادر به جوانه‌زنی در خاک‌های آلوده به هیدروکربن‌های نفتی بود اما وجود این آلاینده‌ها در خاک مانع از رشد و عملکرد مناسب گیاه شد، بنابراین استفاده از آن در مطالعات بعدی گیاه‌پالایی خاک‌های آلوده به نفت، توصیه نمی‌شود. طبق نتایج مقایسه میانگین-ها، درصد هیدروکربن‌های نفتی در تیمارهای کشت شده، تفاوت آماری معنی‌داری با تیمار بدون کشت نداشت و از آنجایی که کل خاک‌های مورد بررسی استریل نشده و دارای باکتری‌های بومی بودند پس احتمالاً تجزیه و حذف هیدروکربن‌ها توسط باکتری‌های بومی موجود در خاک صورت گرفته است. از این‌رو احتمال می‌رود که تقویت باکتری‌های بومی در این گونه خاک‌ها باعث افزایش تجزیه و تخریب هیدروکربن‌های نفتی شود.
فرناز ارشادفتح؛ حسین بانژاد؛ فریبا محسن زاده
چکیده
آفت کش ها در شمار مهم‌ترین آلاینده های آب های سطحی و زیرزمینی می باشند. تجزیه زیستی مهم ترین و مؤثرترین راه برای نابودی آفت-کش ها در محیط بشمار می رود. فنون زیست پالایی به دلیل هزینه های کم، سازگاری با محیط زیست و بازدهی زیاد به عنوان گزینه مناسبی جهت کاهش و یا حذف آلاینده ها از محیط مورد توجه می باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی پتانسیل ...
بیشتر
آفت کش ها در شمار مهم‌ترین آلاینده های آب های سطحی و زیرزمینی می باشند. تجزیه زیستی مهم ترین و مؤثرترین راه برای نابودی آفت-کش ها در محیط بشمار می رود. فنون زیست پالایی به دلیل هزینه های کم، سازگاری با محیط زیست و بازدهی زیاد به عنوان گزینه مناسبی جهت کاهش و یا حذف آلاینده ها از محیط مورد توجه می باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی پتانسیل حذف آفت کش کنفیدور از آب های آلوده توسط گونه های مختلف قارچ تریکودرما تحت تأثیر متغیرهای pH، غلظت سم و زمان می باشد. بدین منظور 3 گونه قارچ تریکودرما در pH های 5، 7 و 9 در محیط های کشت PDB حاوی غلظت های 1، 3 و 5 میلی گرم در لیتر از سم، کشت داده شدند. مقدار سم باقیمانده در نمونه ها در 4 مرحله قرائت و نتایج حاصل توسط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد گونه های قارچی مورد مطالعه قادر به حذف سم کنفیدور از آب آلوده می باشند و گونه T.harzianum با درصد حذف 34/60، از بیشترین توانایی و گونه T.tomentosum با راندمان حذف 60/44 درصد، از کمترین توانایی در زیست پالایش سم مذکور از آب های آلوده برخوردار می باشند. افزایش غلظت سم از 1 به 5 میلی گرم در لیتر، سبب افزایش درصد حذف سم کنفیدور از محیط‌های کشت گردید. نتایج درصد حذف سم کنفیدور در pH های مختلف نشان داد در همه گونه های قارچی راندمان حذف سم در 5= pHبالاتر از سایر pH ها می باشد.
