طیبه پوربافرانی؛ احمد تاج آبادی پور؛ وحید مظفری؛ عبدالرضا اخگر
چکیده
خاک‌های ایران عمدتاً آهکی هستند که در آنها کمبود عناصر کممصرف از جمله منگنز به دلیل pH بالا و تثبیت عناصر غذایی مشاهده می‌شود. هدف این مطالعه بررسی اثر منگنز بر رشد و ترکیب شیمیایی نهال‌های پسته در تعدادی از خاک‌های آهکی با خصوصیات فیزیکی و شیمیایی متفاوت بود. برای این منظور یک آزمایش گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً ...
بیشتر
خاک‌های ایران عمدتاً آهکی هستند که در آنها کمبود عناصر کممصرف از جمله منگنز به دلیل pH بالا و تثبیت عناصر غذایی مشاهده می‌شود. هدف این مطالعه بررسی اثر منگنز بر رشد و ترکیب شیمیایی نهال‌های پسته در تعدادی از خاک‌های آهکی با خصوصیات فیزیکی و شیمیایی متفاوت بود. برای این منظور یک آزمایش گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل سه سطح منگنز (0، 10 و 20 میلیگرم منگنز در کیلوگرم خاک به صورت سولفات منگنز) و 12 نوع خاک متفاوت از منطقهی رفسنجان در جنوب ایران بود. نتایج نشان داد که کاربرد 10 میلیگرم منگنز در کیلوگرم خاک باعث افزایش برخی پارامترهای رشدی گردید. ترکیب شیمیایی (غلظت و جذب) اندام هوایی نهال‌های پسته هم تحت تأثیر کاربرد منگنز قرار گرفت. کاربرد منگنز غلظت و جذب آهن، غلظت روی و مس را در اندام هوایی نهال پسته کاهش داد بهطوریکه بالاترین غلظت این عناصر در تیمار شاهد مشاهده شد. کاهش غلظت عناصر مس و روی در تیمار 10 میلیگرم منگنز در کیلوگرم خاک از لحاظ آماری معنی‌دار نبود ولی در تیمار 20 میلیگرم در کیلوگرم معنی‌دار شد.
سبحه نیک‌مهر؛ عبدالرضا اخگر
چکیده
باکتری‌های حل کننده‌ی فسفات از جمله باکتری‌های محرک رشد گیاه هستند که شکل‌های نامحلول آلی و معدنی فسفر را با مکانیسم‌های مستقیم به شکل‌های قابل دسترس تبدیل نموده و به بهبود رشد و عملکرد گیاه کمک می‌کنند. در این تحقیق اثر کاربرد باکتری‌های حل کننده فسفات و کود فسفری بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه روغنی کنجد مورد ارزیابی قرار گرفت. ...
بیشتر
باکتری‌های حل کننده‌ی فسفات از جمله باکتری‌های محرک رشد گیاه هستند که شکل‌های نامحلول آلی و معدنی فسفر را با مکانیسم‌های مستقیم به شکل‌های قابل دسترس تبدیل نموده و به بهبود رشد و عملکرد گیاه کمک می‌کنند. در این تحقیق اثر کاربرد باکتری‌های حل کننده فسفات و کود فسفری بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه روغنی کنجد مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج سطح فسفر (P0: بدون مصرف کود فسفر، P1: 100 کیلوگرم، P2: 200 کیلوگرم، P3: 400 کیلوگرم بر هکتار سوپرفسفات‌تریپل و P4: 1200 کیلوگرم بر هکتار خاک فسفات) و سه سطح باکتری (B0: بدون تلقیح باکتری، B1 و :B2 به ترتیب جدایه های P3 و P5 از باکتری های سودوموناس فلورسنت با توانایی بالا در حل فسفات‌های معدنی نامحلول) و سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد کاربرد باکتری باعث افزایش معنی دار وزن خشک اندام هوایی شد و باکتری B1 علاوه بر این وزن خشک بذر را نیز به‌طور معنی‌داری افزایش داد. کاربرد کود فسفر وزن خشک اندام هوایی و ارتفاع ساقه را به‌طور معنی‌دار افزایش داد. همچنین نتایج نشان داد کاربرد خاک فسفات، مقدار روغن بذر را به‌طور معنی‌داری افزایش داد. باکتری B2 غلظت فسفر بذر را نسبت به شاهد به‌طور معنی‌داری افزایش داد. کاربرد کود فسفر نیز جذب فسفر و روی اندام هوایی و غلظت فسفر و روی بذر را به‌طور معنی‌دار افزایش داد. کاربرد هم‌زمان خاک فسفات و باکتری حل کننده فسفات بیشتر پارامترهای اندازه‌گیری شده را مشابه کاربرد مقادیر بالای سوپرفسفات‌تریپل به‌طور معنی‌داری افزایش داد.
محسن حمیدپور؛ حسین شیرانی؛ عبدالرضا اخگر
چکیده
سیدروفورها مولکول های آلی با وزن مولکولی کم هستند که در شرایط کمبود آهن، به وسیله میکرو ارگانیزم های خاک و ریشه برخی از گیاهان ترشح، و با کلات کردن آهن محلول خاک قابلیت جذب آن را افزایش می دهند. این ترکیبات علاوه بر آهن، با برخی از فلزات سنگین نیز تشکیل کمپلکس می دهند و بر زیست فراهمی و حرکت آن ها در خاک اثر می گذارند. این پژوهش به منظور ...
بیشتر
سیدروفورها مولکول های آلی با وزن مولکولی کم هستند که در شرایط کمبود آهن، به وسیله میکرو ارگانیزم های خاک و ریشه برخی از گیاهان ترشح، و با کلات کردن آهن محلول خاک قابلیت جذب آن را افزایش می دهند. این ترکیبات علاوه بر آهن، با برخی از فلزات سنگین نیز تشکیل کمپلکس می دهند و بر زیست فراهمی و حرکت آن ها در خاک اثر می گذارند. این پژوهش به منظور بررسی اثر سیدروفور دسفرال (DFOB) بر جذب سطحی کادمیم توسط کانی مونت موریلونیت انجام شد. مطالعات جذب سطحی وابسته به pH در محدوده pH 3 تا 6/7 و در غلظت کادمیم و سیدروفور به ترتیب 1 میلی گرم در لیتر و 250 میکرومولار انجام گردید. همچنین همدماهای جذب سطحی در محدوده غلظت کادمیم 1/0 تا 1 میلی گرم در لیتر در حضور سیدروفور (250 میکرومولار) و بدون حضور سیدروفور در دو pH 5/4 و 5/6 انجام گردید. نتایج نشان داد که سیدروفور باعث کاهش مقدار جذب کادمیم بر روی کانی مونت موریلونیت درpH های بالاتر از 5 می گردد. همدماهای جذب سطحی کادمیم در هر دو pH مورد مطالعه، تحت تأثیر سیدروفور قرار گرفتند. سیدروفور جذب سطحی کادمیم را کاهش داد. مدل های فروندلیخ و لانگمویر جذب کادمیم را درتمامی سیستم های مورد مطالعه به خوبی توصیف کردند. مقادیر ضرایبKF مدل فروندلیخ وKL مدل لانگمویر در سوسپانسیون های حاوی سیدروفور،کمتر از سیستم های بدون سیدروفور بود که نشان دهنده ی رقابت مونت موریلونیت و سیدروفور برای تشکیل کمپلکس با یون کادمیم می-باشد.
عبدالرضا اخگر؛ کاظم خاوازی؛ نازنین خاکی پور
چکیده
چکیده
هدف از این تحقیق، شناسایی سویه یا سویه هایی از باکتری های PGPR دارای توان تولید آنزیمACC دآمیناز است که قادر باشند اثرات مضر شوری بر رشد گیاه را تا حد قابل ملاحظه ای کاهش دهند. بدین منظور تعداد 21 نمونه مرکب خاک به همراه ریشه گیاه کلزا از 21 منطقه تحت کشت آن در اراضی عمدتاً شور استان های قم و قزوین تهیه شد. پس از انتقال نمونه‌ها به آزمایشگاه، ...
بیشتر
چکیده
هدف از این تحقیق، شناسایی سویه یا سویه هایی از باکتری های PGPR دارای توان تولید آنزیمACC دآمیناز است که قادر باشند اثرات مضر شوری بر رشد گیاه را تا حد قابل ملاحظه ای کاهش دهند. بدین منظور تعداد 21 نمونه مرکب خاک به همراه ریشه گیاه کلزا از 21 منطقه تحت کشت آن در اراضی عمدتاً شور استان های قم و قزوین تهیه شد. پس از انتقال نمونه‌ها به آزمایشگاه، تعداد 105 کلونی باکتریایی از رقت‌های بالای خاک ریزوسفری کلزا بصورت تصادفی جداسازی و خالص‌سازی شدند. براساس توانایی رشد جدایه‌ها در محیط حداقل DF حاوی ACC بعنوان تنها منبع نیتروژن مشخص گردید که از بین 105 جدایه منتخب تعداد 15 جدایه دارای توان تولید ACC دآمیناز بودند. شناسایی این جدایه‌ها با استفاده از معیارهای مندرج در کتاب سیستماتیک باکتریولوژی Bergey انجام گرفت. بر مبنای آزمون های تعیین جنس و گونه، 14 جدایه در گروه سودوموناس های فلورسنت و متعلق به گونه سودوموناس فلورسنس بودند. نتایج بدست آمده از اندازه‌گیری فعالیت آنزیمACC دآمیناز سویه ها نشان داد که فعالیت این آنزیم در سویه های مورد آزمایش متفاوت بوده و از 43/1 تا 17/8 میکرومول α- کتوبوتیرات بر میلی گرم در ساعت تغییر می کرد. همچنین میزان اکسین تولید شده توسط سویه‌ها در محیط کشت TSB بین 8/0 تا 17/2 میکرومول در میلی‌لیتر نوسان داشت. در این تحقیق تاثیر سویه‌های منتخب بر کاهش اثرات منفی شوری بر رشد گیاهچه‌های کلزا از طریق انجام یک آزمون گلدانی بررسی و نشان داده شد که در شرایط شور کاربرد سویه‌های مورد آزمایش باعث افزایش مقادیر وزن تر اندام‌هوایی، وزن خشک اندام‌هوایی، طول ساقه، وزن خشک ریشه و طول ریشه گیاهچه های کلزا در مقایسه با گیاهچه های شاهد (بدون تلقیح) گردید. در بین سویه های مورد آزمایش، سویة P12 بیشترین تاثیر را بر شاخص های رشد داشت، به طوری که باعث ایجاد اختلاف معنی‌دار با شاهد و نیز اکثر سویه‌های مورد آزمایش شد. در این آزمون همبستگی بالایی بین طول ریشه و وزن خشک ریشه با مقادیر فعالیت آنزیمACC دآمیناز باکتری ها مشاهده گردید. همچنین مقایسة میانگین تاثیر دو سطح شوری S1 (EC=6 dS.m-1) و S2 (EC=8 dS.m-1) بر شاخص های اندازه‌گیری شده در گیاهچه‌های کلزا نشان داد که افزایش شوری از 6 به 8 دسی زیمنس بر متر با کاهش معنی دار وزن تر اندام‌هوایی و طول ساقه همراه بود.
واژه‌های کلیدی: Pseudomonas، ACC دآمیناز، کلزا، شوری
حسین شیرانی؛ محبوبه ابوالحسنی زراعتکار؛ امیر لکزیان؛ عبدالرضا اخگر
چکیده
چکیده
امروزه در سیستم‌های کشاورزی ارگانیک که مبتنی بر حداقل استفاده از کودهای شیمیایی می‌باشند، بسیاری از عناصر غذایی از تجزیه مواد آلی تأمین می‌شوند. ترکیب شیمیایی یا کیفیت مواد آلی، ساختار جمعیت میکروبی، رطوبت خاک، قابلیت دسترسی عناصر غذایی، شوری، بافت و ساختمان خاک از جمله عوامل مهمی هستند که بر روی تجزیه بقایای گیاهی تاثیر ...
بیشتر
چکیده
امروزه در سیستم‌های کشاورزی ارگانیک که مبتنی بر حداقل استفاده از کودهای شیمیایی می‌باشند، بسیاری از عناصر غذایی از تجزیه مواد آلی تأمین می‌شوند. ترکیب شیمیایی یا کیفیت مواد آلی، ساختار جمعیت میکروبی، رطوبت خاک، قابلیت دسترسی عناصر غذایی، شوری، بافت و ساختمان خاک از جمله عوامل مهمی هستند که بر روی تجزیه بقایای گیاهی تاثیر بسزایی دارند. در این مطالعه سرعت تجزیه مواد آلی کمپوست زباله شهری، ورمی‌کمپوست، کود دامی و کمپوست پسته در دو نوع خاک با بافت متفاوت، دو نوع علف کش و سه سطح شوری در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. درجه حرارت (28 درجه سانتی‌گراد) و رطوبت نمونه‌های خاک (50 درصد ظرفیت زراعی) در طول آزمایش ثابت نگه داشته شد. میزان دی اکسید کربن تولید شده بعنوان شاخص تجزیه مواد آلی انتخاب گردید. نتایج حاصله نشان داد که کمپوست پسته در مقایسه با کمپوست زباله شهری، ورمی‌کمپوست و کود دامی با سرعت بیشتری تجزیه می‌شود. مقادیر دی اکسید کربن متصاعد شده و سرعت لحظه‌ای تجزیه مواد آلی به ترتیب از فرمولهای , پیروی کردند. نتایج آزمایش همچنین نشان داد که سرعت تجزیه مواد آلی همبستگی بسیار بالایی با مقادیر k دارد. بیشترین سرعت تجزیه بر اساس مقادیر k به ترتیب به کمپوست پسته، کود دامی، کمپوست زباله شهری و ورمی‌کمپوست تعلق داشت.
واژه های کلیدی: مواد آلی، سرعت تجزیه، بافت خاک، شوری خاک، کمپوست پسته
محبوبه ابوالحسنی زراعتکار؛ امیر لکزیان؛ ابوالفضل غلامحسین پور جعفری؛ عبدالرضا اخگر
چکیده
چکیده
تنظیم اسمزی با انباشت متابولیت‌های سازگار یکی از مکانیسم‌های کارآمد سازگاری گیاه در برابر تنش خشکی است که موجب حفظ آماس یاخته در شرایط کم آبی می‌شود. گیاهان لگوم مایه‌زنی شده با جدایه‌های بومی باکتری بردبار در برابر خشکی از کارآمدی چشم‌گیری برخوردارند، زیرا نیتروژن با تأثیر بر انباشت متابولیت‌ها در شرایط خشکی احتمالاً ...
بیشتر
چکیده
تنظیم اسمزی با انباشت متابولیت‌های سازگار یکی از مکانیسم‌های کارآمد سازگاری گیاه در برابر تنش خشکی است که موجب حفظ آماس یاخته در شرایط کم آبی می‌شود. گیاهان لگوم مایه‌زنی شده با جدایه‌های بومی باکتری بردبار در برابر خشکی از کارآمدی چشم‌گیری برخوردارند، زیرا نیتروژن با تأثیر بر انباشت متابولیت‌ها در شرایط خشکی احتمالاً به تنظیم اسمزی کمک می‌کند. برای شناسایی جدایه‌های Sinorhizobium بردبار در برابر شرایط خشک، از مناطق گوناگون در استان کرمان 80 جدایه جداسازی و خالص‌سازی شدند. سپس به منظور بررسی درجه بردباری جدایه‌ها در برابر خشکی، رشد آنها در پتانسیل‌های آبی 0، 1-، 2-، و 5/3- مگاپاسکال (پلی‌اتیلن‌‌گلیکول 6000) بررسی شد و جدایه‌ها در دو گروه بردبار و حساس به خشکی گروه‌بندی شدند. از 4 جدایه Sinorhizobium (دو جدایه بردبار و دو جدایه حساس) جداسازی شده از خاک‌های استان کرمان برای مایه‌زنی گیاه یونجه (رقم بمی) در شرایط تنش خشکی در گلخانه استفاده شد. آزمایش به گونه فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در چهار تکرار در شرایط گلخانه انجام شد. نتایج نشان داد که در شرایط کمبود آب، مایه‌زنی گیاه یونجه با جدایه‌های Sinorhizobium بردبار در برابر خشکی نسبت به جدایه‌های حساس، بطور معنی‌داری فعالیت آنزیم نیتروژناز، وزن خشک اندام هوایی، غلظت پرولین در برگ، میزان قندهای کاهنده در ریشه، میزان کل پروتئین‌های محلول در اندام هوایی و نسبت پتاسیم به سدیم در بخش هوایی و ریشه را افزایش داد.
واژه های کلیدی: Sinorhizobium، یونجه، خشکی، آنزیم نیتروژناز، قندهای کاهنده، پرولین
عبدالرضا اخگر؛ کاظم خاوازی
چکیده
چکیده
در این تحقیق به منظور پی بردن به نقش آنزیم ACC دآمیناز در کاهش اثرات منفی شوری بر گیاه کلزا، در یک آزمون گلدانی، سویه Pseudomonas fluorescens strain P12 که یک باکتری ریزوسفری مفید و دارای توان تولید ACC دآمیناز است با سویه موتانت آن (Pm12) که از طریق شیمیایی و با استفاده ار ماده جهش زای اتیل‌متان سولفونات (EMS) فاقد فعالیت آنزیم ACC دآمیناز شده بود مقایسه ...
بیشتر
چکیده
در این تحقیق به منظور پی بردن به نقش آنزیم ACC دآمیناز در کاهش اثرات منفی شوری بر گیاه کلزا، در یک آزمون گلدانی، سویه Pseudomonas fluorescens strain P12 که یک باکتری ریزوسفری مفید و دارای توان تولید ACC دآمیناز است با سویه موتانت آن (Pm12) که از طریق شیمیایی و با استفاده ار ماده جهش زای اتیل‌متان سولفونات (EMS) فاقد فعالیت آنزیم ACC دآمیناز شده بود مقایسه گردید. نتایج بدست آمده از آزمون مقایسة کاربرد باکتریP12 با باکتری موتانت آن (Pm12)، نشان داد که سویه تیپ وحشی توانست هم در شرایط شور و هم در شرایط غیر شور کلیه شاخص‌های رشد کلزا شامل وزن تر و خشک اندام‌هوایی، وزن خشک ریشه، طول اندام‌هوایی و مقدار سبزینگی برگ را نسبت به سویه موتانت به طور معنی‌داری افزایش دهد. همچنین براساس نتایج بدست آمده از این آزمون، گیاهان مایه زنی شده با P12 نسبت به گیاهان مایه‌زنی‌شده با Pm12 مقدار سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم بیشتری جذب کردند. این افزایش جذب در گیاهان تیمار شده با سویه P12 می‌تواند حاصل افزایش رشد ریشه و در نتیجه افزایش سطح جذب ریشه باشد. تحقیق حاضر، از طریق مقایسه رفتار باکتری تیپ وحشی P12 و موتانت Pm12 ، بطور مستقیم نشان داد که آنزیم ACC دآمیناز عامل توانایی سویه P. fluorescens P12 در افزایش رشد گیاهچه‌های کلزا و همچنین افزایش تحمل آن در حضور سطوح مختلف شوری به عنوان عامل بازدارنده رشد می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: ACC دآمیناز، سودوموناس، شوری، کلزا
